شیمی سبز (بخش اول)
زندگی مدرن به صنعت پتروشیمی بستگی دارد - بیشتر داروها ، رنگ ها و پلاستیک ها از روغن به دست می آیند. اما فرآیندهای فعلی برای تولید محصولات شیمیایی از نظر منابع و تأثیرات زیست محیطی پایدار نیست. شیمی سبز قصد دارد با این مشکل مقابله کند و پیشرفت های واقعی در حال انجام است.
اُشیمتحولی بزرگ در بازار شیمی ایران است. سایت اُشیم، با هدف تامین و توزیع کلیه نیازهای
مواد شیمیاییصنعتی، آزمایشگاهی و همچنین تجهیزات شیمیایی راه¬ اندازی گردیده است. مواد شیمیایی مورد نیاز خود را از اُشیم بخواهید. برای بهرمندی از اطلاعات بیشتر به این مجموعه سر بزنید.
چرا تولید کننده
مواد شیمیاییناپایدار می شود؟
دو دلیل اصلی وجود دارد. اولین مورد این است که اکثر محصولات شیمیایی - از عطرها تا پلاستیک ها تا داروها - بر اساس کربن هستند ، که در حال حاضر از طریق مواد خام نفتی زمین تأمین می شود. منابع کربن جایگزین وجود دارد - به عنوان مثال ، زغال سنگ مواد اولیه تولید شیمیایی قبل از نفت بود و می تواند دوباره مورد استفاده قرار گیرد. اما زغال سنگ به راحتی قابل دسترسی است و عرضه آن محدود است و تبدیل زغال سنگ به
مواد شیمیاییخوب به کاتالیزورهایی نیاز دارد که بر اساس فلزاتی ساخته شده اند. دومین مسئله ، به همان اندازه فشرده ، ضایعات است. به طور کلی ، فرآیندهای شیمیایی صنعتی مقادیر زیادی زباله تولید می کند که دفع ایمن آنها بار فزاینده ای را بر محیط زیست تحمیل می کند.
آیا نمی توان با استفاده از فناوری موجود به این مشکلات رسیدگی کرد؟
متاسفانه نه. صنایع شیمیایی پیشرفت های زیادی در کارایی فرآیندهای خود انجام داده است ، اما منابع طبیعی محدود ، ناگزیر توانایی ما در تولید محصولات شیمیایی برای افزایش جمعیت جهان را محدود می کند. تا زمانی که نوآوری اساسی وجود نداشته باشد ، این صنعت در نهایت حتی برای تامین مصرف کنندگان فعلی نیز با مشکل روبرو خواهد شد. چالش شیمی سبز هم برای دانشگاهیان و هم برای صنعتگران ، تدوین استراتژی های پایدار است که تقاضای محصولات شیمیایی از سوی جمعیت رو به افزایش را برآورده سازد.
شیمی سبز به چه جنبه هایی از تولید می پردازد؟
همه آنها. با استفاده از قوس یک فرآیند صنعتی ، اولین چالش شناسایی مواد اولیه تجدیدپذیر است. پیشتازان فعلی گیاهان غیر غذایی هستند ، در این صورت شیمی دانان باید روشهای موثری برای تبدیل کل گیاه به محصولات مفید بیابند. در مرحله بعد ، واکنشهای مربوط به ساخت محصولات شیمیایی باید به منظور به حداقل رساندن تأثیرات زیست محیطی طراحی شود. به عنوان مثال ، بسیاری از کاتالیزورهای سنتی بر اساس فلزات ساخته شده اند که می توانند سمی یا کمیاب باشند. بنابراین ، کاتالیزورهای غیر فلزی باید ساخته شوند ، شاید بر اساس ترکیبات آلی (ارگانوکاتالیست) یا آنزیم هایی که برای انجام واکنشهای مفید اصلاح شده اند ، ساخته شوند. مهندسی نیز بسیار مهم است - فرآیندهای صنعتی و راکتورها باید برای حداکثر کارایی و کاهش ضایعات طراحی شوند. تکنیک های تحلیلی بهبود یافته برای نظارت بر سرنوشت
مواد شیمیاییبالقوه مضر در واکنش ها و محیط ضروری است. و در نهایت ، با یافتن جایگزین هایی با کاهش سمیت و افزایش تجزیه پذیری زیستی در مقایسه با ترکیبات تولید انبوه موجود ، می توان تأثیر مواد شیمیایی را بر روی محیط کاهش داد.
چگونه می توان تشخیص داد که یک فرآیند شیمیایی سبز است؟
این سوال مدتی بود که شیمی دانان را گیج کرده بود. مجموعه ای استاندارد از 12 اصل پدید آمده است که می تواند برای ارزیابی هر فرآیندی مورد استفاده قرار گیرد (شکل 1). این موارد به چندین موضوع از جمله میزان زباله تولید شده می پردازد. تعداد مراحل شیمیایی متوالی (هرچه کمتر بهتر) ؛ استفاده از کاتالیزورها (که باید تشویق شود ، زیرا کاتالیزورها فقط در مقادیر کم مورد نیاز هستند و مقدار معرفهای مورد استفاده را کاهش می دهند) ؛ و سمیت محصولات انتظار نمی رود که فرایندهای شیمیایی جدید همیشه باید تمام 12 اصل را رعایت کند ، اما چک لیست ایده ای تقریبی از سبزتر شدن یک فرآیند از دیگری ارائه می دهد.
https://www.nature.com/
ادامه این مقاله را در پست های بعدی وبلاگ ما دنبال کنید، فراموش نکنید که این بلاگ را فاالو کنید و به دوستانتان نیر معرفی نمایید.
مشاهده پست مشابه : اثرات آلودگی هوا بر زوال عقل در اروپا برای سناریوهای کنونی و آینده تغییرات آب و هوایی
شیمی سبز (بخش دوم)